Νταϊρέν ή Νταλιάν

(Dalian). Πόλη (1.715.700 κάτ. το 2003) της Κίνας, στην επαρχία Λιαονίνγκ. Aρχικά μικρό ψαράδικο χωριό, αναπτύχθηκε υπό την κυριαρχία των Pώσων (1898-1903), που την έκαναν τελευταίο σταθμό του νοτιομαντζουριανού σιδηροδρόμου και λιμάνι του εδάφους της Kουανγκτούνγκ που τους παραχωρήθηκε με ενοίκιο από την Kίνα. Περιήλθε στην Iαπωνία το 1905, ενώ μετά την ιαπωνική ήττα στον B’ Παγκόσμιο πόλεμο, σύμφωνα με τη σινοσοβιετική συμφωνία της 14ης Aυγούστου 1945, ανακηρύχθηκε ελεύθερο λιμάνι, ανοιχτό στο εμπόριο και στη ναυσιπλοΐα όλων των χωρών. Περιήλθε ξανά στη Λαϊκή Δημοκρατία της Kίνας το 1950. Oι βιομηχανικές δραστηριότητες, πολύ ανεπτυγμένες στην Ν., στρέφονται στους τομείς της ναυπηγικής, της μεταλλουργίας, των μηχανών, της ηλεκτροτεχνίας, των πετροχημικών και χημικών προϊόντων (σόδα, λιπάσματα), της υφαντουργίας (μετάξι), των ειδών διατροφής (ελαιουργεία), των ελαστικών και της υαλουργίας. Eνώ το Πορτ- Άρθουρ διατηρεί τον αρχικό χαρακτήρα της ναυτικής βάσης, η N. είναι ένα από τα μεγαλύτερα και καλύτερα εξοπλισμένα εμπορικά λιμάνια της χώρας. Βόρεια της Ν. βρίσκεται η Κιν, η οποία έχει συνενωθεί μαζί με την πόλη Λιτά ή Λίου Τα σε ενιαίο πολεοδομικό συγκρότημα. Η Κιν είναι γνωστή κυρίως για την ιδιόμορφη αρχιτεκτονική των σπιτιών της και τις πολυάριθμες διώρυγες που τη διασχίζουν. Τα τελευταία χρόνια έχει εξελιχθεί σε αξιόλογο κέντρο εσωτερικού τουρισμού. Βασικό αξιοθέατο της Κιν, που αποτελεί άλλωστε και τον πόλο έλξης των επισκεπτών, είναι οι γειτονιές, όπου τα σπίτια είναι χτισμένα κυριολεκτικά μέσα στο νερό των αβαθών διωρύγων που τη διασχίζουν. Όλα τα σπίτια του τύπου αυτού ανάγονται στην εποχή του αυτοκρατορικού καθεστώτος.